Nadat vorige week vrijdag het seizoen bij Aartswoud weer was begonnen, kon er afgelopen weekend eindelijk weer een ‘echt’ schaaktoernooi gespeeld worden. In eerste instantie zouden alleen David, Susanne en ik meespelen. Jesscia was namelijk veel te laat met aanmelden, maar gelukkig kon ze toch Robbert van Dijkhuizen overtuigen dat het toernooi met haar er bij een stuk gezelliger is 😉 Voor David, Jessica en Susanne begon het toernooi al op vrijdag. Aangezien ik nog aan het stoeien was met de indeling, had ik besloten de eerste ronde vrij te nemen. Achteraf gezien goed, want ik had tegen Rik nog wat… uhm… opstartproblemen. Gelukkig ging het in Hoorn beter, onze clubgenoten pakten alledrie het volle punt. Helaas voor Jessica zat het niet mee met haar tegenstanders. In ronde 2 trof ze iemand met een KNSB rating van 800. Dan kun je eigenlijk niet winnen. In het beste geval ben je een uur bezig en win je 0,1 rating punt. Zo duurt het wel heeeel lang om 1500 te halen… Zelf mocht ik tegen een jongetje van 11. Hij speelde Konings Indisch. Normaalgesproken niet zo’n probleem, maar de avond ervoor had ik tegen Rik laten zien dat ik misschien toch niet helemaal weet hoe Konings Indisch werkt. Dus aangezien ik een beetje laf ben, besloot ik maar om een saaie ruilvariant te spelen. Ik neem altijd aan dat kindjes de scherpe theoretische varianten beter kennen dan ik… en dan hopelijk het eindspel minder goed spelen. Het pakte deze keer goed uit voor mij, de opening en het middenspel speelde hij prima, maar in het eindspel liet hij eenvoudig zijn paard insluiten. Susanne en David wonnen ook, dus ronde 2 was wederom een perfecte score voor Aartswoud! In ronde 3 speelde ik tegen Coen Stoop, een leuke tegenstander waar ik vaker tegen heb gespeeld. Hij weet altijd wel een bizarre opening uit de hoge hoed te toveren. Zo ook in deze partij: 1. e4 e5 2. Lc4 Pf6 3. d4… wat moet je daar nu weer mee. Gelukkig wist ik de opening te neutraliseren, en de stelling werd langzamerhand beter voor mij en ik wist uiteindelijk te winnen. Susanne had een vrije ronde en David won alweer. Helaas maakte Jessica een einde aan de perfecte score van Aartswoud 🙁 In ronde 4 kon Marc zijn borrelnootjes pakken, bijna alleen maar Aartswoud spelers op de live borden! Deze editie van het Open Hoorns was anders dan de vorige edities. Ditmaal was er naast een aantal live borden ook nog live commentaar én live camera beelden… Extra druk dus, als je op een live bord moest. In groep C stond Susanne bovenaan, ze mocht tegen mede-koploper Bob de Wit. Helaas pakte deze partij niet goed uit. De partij begon rustig, na een kalme variant van de Siciliaanse opening kwam een middenspel op het bord met een symmetrische pionnenstructuur. Er was niet heel veel aan de hand, tot dat Susanne’s tegenstander een lelijke penning kreeg op haar paard. Het lukte niet om uit deze penning te komen, met als gevolg kwaliteitsverlies. In het eindspel viel daarna weinig eer meer te behalen. In de B groep stond David bovenaan, ikzelf stond op een half punt achterstand. Omdat veel spelers een bye hadden voor deze ronde mochten David en ik tegen elkaar. Ook op een live bord dus. Dat weerhield ons er niet van om er een gekke partij van te maken (zoals altijd). In een Benoni offerde David een paard, wat niet helemaal leek te kloppen. Mijn afstraffing van het offer was allerminst overtuigend, maar ik wist het stuk te behouden. Net toen het er op begon te lijken dat ik de boel onder controle ging krijgen, zag ik een aftrekaanval over het hoofd. Dit kostte een stuk, en mijn voordeel verdween als sneeuw voor de zon. Gelukkig bleef de schade beperkt, en kwam er een remise stelling op het bord. David – Piet Mulder. Er is een mooie combinatie mogelijk voor wit.   David bleef dus nog eerste staan, en mocht de volgende ronde weer op het live bord. Een spannende partij waarin zijn tegenstander al snel slecht kwam te staan. Zo slecht zelfs dat David al op zet 16 een winnende combinatie had (+8!). Helaas voor David (maar gelukkig voor mij 😉 ) miste hij de directe winst. Uiteindelijk kwam er een toren eindspel op het bord waar David een pion meer had. Hij bleef druk uitoefenen, maar ondanks dat de vlag van zijn tegenstander bijna op vallen stond, wist deze toch remise te houden.     Jurriaan Boeren – Toine. Gaat wit een loper winnen?     Mijn tegenstander was deze ronde iets te gulzig en wilde graag mijn dame winnen. Helaas voor hem kreeg ik er dankzij een tussenzet nog een toren, loper en paard voor terug. De partij werd nog spannend, maar uiteindelijk bleken de stukken toch sterker dan de dame. Eindelijk op gelijke hoogte met David voor de beslissende laatste ronde…         David en ik wisten allebei dat we waarschijnlijk moesten winnen om eerste te worden. Bij David ging dat in eerste instantie niet helemaal soepel. Op een gegeven moment gaf de computer aan dat het +6 was voor zijn tegenstander… die dit in één zet wist om te buigen naar plus 3 voor David. We hebben bij Aartswoud wel een aantal goede schwindelaars (Erik schijnt er ook wel wat van te kunnen), maar David lijkt hard op weg te zijn de beste schwindelaar te worden: in 4 van de 6 partijen stond hij verloren… En toch geen enkele verliespartij! Dus David was al eerste, met een mooie score van 5 uit 6. Alhoewel mijn tegenstander al in de opening een fout maakte, waardoor ik met zwart al meteen sterker kwam te staan, duurde deze partij een stuk langer. Ik had een ruimtevoordeel, maar het lukte niet om dit te bekronen met een mataanval. Uiteindelijk wist ik een vrijpion te creëren, die in het dame eindspel beslissend bleek. David en ik dus gedeeld eerste! Na haar verlies in ronde 4 wist Susanne op de laatste dag nog wel twee keer te winnen, wat resulteerde in een mooie gedeelde 2de plaatst met 4,5 punt. 

Voor Jessica liep het toernooi helaas stroever, ze scoorde 3 uit 6. We zijn toch wel meer verwacht van Jessica 🙂 Leuk om te vermelden is dat Aranka (dochter van Susanne en zus van David) ook mee deed: ze wist van haar vier partijen er een te winnen en een remise te spelen. Toine

Afgelopen vrijdag startte de interne competitie van het seizoen 2021-2022. Voor mij werd het de kortste winstpartij ooit die ik gespeeld heb voor een competitie. Mat in vijf zetten. De partij verliep als volgt: Herman van Bleisem- Cerlos Hana 1. c4 – f5 2. d4 – h6 3. e3 – c6 3. Dh5+ – g6 5. Dxg6++ De partij lijkt enigszins op het narrenmat, maar dat is mat in 2 zetten! Narrenmat: 1. f3-e5 2. g4-Dh5 ++ Onwillekeurig moest ik denken aan het artikel in Schaakbulletin van Tim Krabbé over Jan Hein Donner, mijn held als het om schaken gaat. In 1971 verzamelde Tim Krabbé voor Schaakbulletin 35 verliespartijen van Donner binnen de 25 zetten. Daar zitten enorme blunders bij. En hele korte partijen! Krabbé schreef in zijn rubriek in het Algemeen Dagblad eens: “Donners pad naar de top is geplaveid met bananenschillen. Dit bedoel ik als een loftuiting, zij het vermomd als belediging, maar dat past bij Donner. Ik loof hem, zoals je een hoogspringer zou loven door te laten zien dat hij altijd met een baksteen op zak springt. Door Donners handicap te tonen, het missen van een instinct voor gevaar, onderstreep ik hoe goed hij was, eigenlijk veel beter dan zijn gelijken die wel dat instinct hadden. Als hij op die manier al aan de top stond, hoe groot zou hij dan wel niet zijn geweest met dat instinct er nog bij?” Na nog een paar nieuwe schaakpartijtjes is mij duidelijk geworden dat Cerlos absoluut talent heeft voor het schaken. De vergelijking met Donner is misschien niet terecht, maar zeker is dat in bovenstaande partij het Cerlos ontbrak aan inzicht voor gevaar. Zelf zei Cerlos hierover: “Ik ben nieuw op de club. Het is mijn eerste partij, en dan nog wel tegen een oude leraar van mij. Ik was zenuwachtig….” Bij thuiskomst heb ik naar OP1 gekeken. Tot mijn grote verrassing werden er beelden getoond van het eerste NTS journaal van 5 januari 1956. Na de leader opent het journaal met een uitgebreid item over de tweekamp om het Nederlands kampioenschap tussen Jan Hein Donner en Max Euwe! Donner is dan 28 jaar oud en paft er tijdens de schaakpartijen vrolijk op los. Maar afgezien hiervan, wat een beschaving was Nederland destijds! Het journaal dat opent met veel aandacht voor het schaken……..Het is waarlijk een genot om naar deze beelden te kijken. Herman van Bleisem

Nu er in het nieuwe onderkomen niet meer op de begane grond geschaakt wordt; zijn de eerste partijen van hoog niveau een feit!

Op 10 augustus is ons erelid Piet Zonneveld overleden. Afgelopen jaar is Piet ziek geworden; hij heeft het niet verteld, maar we merkten aan Piet dat hij stiller was en op een plek op de ranglijst was gekomen waar hij niet thuis hoorde. Piet was een aanvallende schaker; altijd een geduchte tegenstander die zelden blunders maakte. Deze zomer is de diagnose vasculaire dementie vastgesteld. De laatste maand was intens verdrietig toen Piet tot zijn sterven aan toe ook afstand van zijn gezin heeft moeten nemen. Piet kwam in 1964 in Aartswoud wonen. Een van de eerste dingen die hij deed was zich aanmelden bij schaakclub “Aartswoud”. Wij speelden toentertijd in het plaatselijk café De Stompe Toren. Het eerste bekende krantenknipsel van 7 februari 1964 waarin Piet zijn naam wordt genoemd is de uitslag van een partij tegen Rob Bijpost. Helaas verloor hij die partij. Dat ontmoedigde Piet niet om de week erop weer van de partij te zijn. Die partij won hij wel en dat was het begin van ruim 55 jaar lidmaatschap. In 1978 werd hij in het bestuur gekozen met als functie secretaris. Dat vond Piet zeker niet zijn ding want het jaar erop werd zijn bestuursfunctie veranderd in jeugdleider. Dat heeft Piet maar liefst 24 jaar gedaan! 1978 was ook het jaar dat ons onderkomen in café “De Stompe Toren” overging naar Hoogwoud in “Het Huis van Egmond”. In 2002 stopte Piet als bestuurslid en werd hij door de leden tot erelid benoemd! Piet viel als schaker op door zijn strijdlust en zijn aanvallende spel, hij speelde vaak het damegambiet als opening, maar hij had vooral plezier in een potje schaak. Buiten het bord was Piet bescheiden. Hij maakte graag een praatje met iedereen die hij tegenkwam. Als teamspeler tegen andere verenigingen tussen 1964 t/m 2007 speelde Piet in het 2e en het 3e team en heeft daarnaast nog een aantal keren bij het 1e team ingevallen. In deze periode heeft hij ongeveer 280 partijen gespeeld tegen tegenstanders van andere verenigingen. In 1989 won Piet de bondsbeker! Piet heeft een zeer opvallende rol gespeeld op het gebied van het jeugdschaak! Dat deed hij met passie en vooral omdat hij er zelf plezier in had. Vooral op aandringen van onze schaakclub heeft het op 26.04.2015 onze Koning mogen behagen om hem een lintje en het lidmaatschap in de Orde van Oranje Nassau te verlenen. Piet heeft vanaf 1978 veel tijd besteed aan de jeugd van Schaakclub Aartswoud. Dat betekende niet alleen op de verenigingsavond les geven, maar ook de jeugd vergezellen bij uitwedstrijden en toernooien. Vanaf 1989 heeft Piet op verschillende scholen schaakles gegeven, zowel tijdens als na schooltijd. Bij basisschool de “Dubbele Punt” in Aartswoud heeft hij vanaf 1989 les gegeven tot heden. Als afscheid kreeg Piet een prachtig boek door de kinderen gemaakt. Ook deed hij altijd met een schoolteam mee aan regionale schoolschaakwedstrijden. Daarnaast heeft hij nog les gegeven op andere scholen in de gemeente: “De Wulfram”, “De Adelaar”, en een korte periode op “De Akker” en “Het Ruimteschip”. Piet was ook betrokken bij de gabberweek in de begeleiding, het regelen van toernooitjes en het verzorgen van schaakbenodigdheden. Schaakclub Aartswoud gaat een markant schaker missen.  Wij zijn Piet  heel dankbaar voor wat hij voor ons betekend heeft.   Herman van Bleisem