De bloemen voor de snelste stijger over 10 ronden waren deze keer voor Michel Verweij. Na de uitreiking van de bloemen door de voorzitter nam het schaken een aanvang.

De interne competitie nadert zijn ontknoping. Met nog één ronde te gaan kan Marc Helder zijn kampioenschap normaal gesproken niet meer ontgaan. Deze keer versloeg hij Wilko van der Gracht en concurrent Pascal Zijlstra leverde strijd met Rik van Ingen, die een pion kwijtraakte in het eindspel en promotie van die pion niet meer kon tegenhouden en zo verloor. Een hele mooie partij speelde Hans Groot tegen Willem Bakker. Met een ver opgerukte pion op de g-lijn richting de vijandelijke koning met ondersteuning van loper dame en toren stortte de stelling van Willem in elkaar met verlies van dame en toren en was het gedaan voor Willem. Ron van Putten kwam van een koude kermis thuis tegen Rowan Louter en met twee ingeleverde pionnen kon hij in het eindspel geen goed tegenspel meer leveren en verloor zo van onze sterke jeugdspeler. Susanti Henryati leverde degelijk spel tegen Wouter Laan die op het laatst wel twee pionnen voorkwam, maar in het paarden eindspel sloeg Susanti beide paarden van het bord af en met alleen een paard en een koning voor Wouter en een koning alleen voor Susanti werd het remise. Piet Zonneveld speelde niet optimaal in de opening en moest dat later bezuren tegen Yvo Veenis, die het beste van het spel kreeg en wist te winnen. Joop Brands sprokkelde wel vier pionnen van Marco Kroon, die daarna niets meer in te brengen had en puntloos de avond eindigde. Romke Zijlstra was een grote geluksvogel, want Jan Kuin stond op het punt met een paar zetten de genadeslag toe te brengen, maar treuzelde zo lang dat de vlag van zijn klok viel en hij daardoor reglementair verloren had tot groot verdriet van Jan.