In zijn gezellige woning in de Graaf Willemstraat in Hoogwoud vertelt Klaas in de prachtige Gouwse variant van het West-Fries dat hij vanaf zijn elfde jaar door zijn vader achterop de fiets vanaf de Gouwe meegenomen werd naar het speellokaal van Schaakclub Aartswoud in café de Stompe Toren in Aartswoud. We hebben het over de periode na de Tweede Wereld-oorlog. Klaas had zelf nog geen fiets. Zo gingen ze ook lopend van huis naar school in Hoogwoud. Toch al snel een vier kilometer.
Volgens archivaris Rob Bijpost staat Klaas vanaf 1949 ingeschreven als lid bij de Noordhollandse Schaakbond. Thuis op de boerderij had hij van zijn vader Piet Langedijk, die vanaf 1952 tot 1978 voorzitter was van de schaakclub, het schaken al geleerd. Zo leerde Klaas het schaken door met een extra stuk tegen zijn vader te spelen. Bijvoorbeeld met een dame voor of een toren voor. Vader Piet ging er mee door tot het moment dat Klaas te sterk werd voor hem. Vanaf dat moment was het gewoon schaken volgens de regels. Vader Piet had een hekel aan de paarden van zijn tegenstander. Die werden zo snel mogelijk afgeruild als hij maar enigszins de kans kreeg. Een paard op de a- of de op h-lijn zetten was een “doodzonde”. Klaas: “Ja, als schaker was hij erg rechtlijnig”.
Een mooi verhaal speelt in hartje winter. Als er extern gespeeld moest worden in de bondscompetitie speelde je met een tiental. Auto’s hadden de schaakleden nog niet. “Een keertje moest Schaakclub Langedijk naar Enkhuizen tegen KTV en wij naar de schaakclub in Andijk”, vertelt Klaas. “Dan huurden wij gezamenlijk een bus bij busbedrijf Peereboom. Vanuit café de Stompe Toren vertrokken wij naar Andijk waar we afgezet werden. De bus ging dan verder naar Enkhuizen. Terug was “de boel kapot gevroren”. Klaas: “ Nou, hij heb Peereboom beld, die reed als garagehouder een grote Mercedes . Die is er voor gaan. Die heeft eerst de bus vanuit Enkhuizen op sleep genomen, toen naar Andijk, en toen richting Aartswoud. Peereboom vroeg: Vinden jullie het erg om bij de dijk uit te stappen en lopend naar de Stompe Toren te gaan? Het was hartstikke laat vanzelluf! Door de jaren heen kwamen er auto’s. Maar toen hewwe we het zo oplost”.
Klaas heeft zijn mooiste herinnering aan zijn eerste clubkampioenschap. Dat hij als zestienjarige al die grote mannen de baas was! In het jubileumboek heeft Peter Couwenhoven daar een mooi verslag over geschreven. Er moest thuis bij Jan Zander, een van de oprichters van Schaakclub Aartswoud en clubicoon, geloot worden over de speelkleur. Het ging om een beslissingsronde van drie om het clubkampioenschap. Vooraf mocht Klaas de kleur kiezen door te zeggen welke hand hij uitkoos. Klaas koos de hand waar een zwart stuk in zat. Maar hij had al snel door dat in de andere hand ook een zwart stuk zat. Klaas: “Ik had toen recht van spreken. Heb het niet geaccepteerd. Zander had twee zwarte stukken in de doos gedaan. Toen hij de doos wegzette zag ik dat er twee zwarte stukken in zaten. Dat pikte ik natuurlijk niet. Zander dacht zeker dat knulletje durft er toch niks van te zeggen. Maar dat had hij mis. “Als het zo moet ga ik naar huis en speel ik niet!” Het kwam goed en er werd gespeeld. De eerste partij in huize Langedijk werd verloren. De tweede bij Zander thuis gewonnen. Dat ging zo snel dat de derde er achteraan gespeeld werd. Die won Klaas ook. Die avond werd hij de nieuwe clubkampioen van 1953. Thuis gekomen lagen zijn ouders in bed te wachten. Vader Piet wilde weten hoe het was afgelopen. Klaas zei: Ik ben kampioen”. Vader Piet: “Dat kan niet. Jullie moeten drie keer spelen”, klonk het uit de slaapkamer. Al met al is Klaas zesvoudig clubkampioen geweest.
Bestuurlijk heeft Klaas een grote staat van dienst. Eerst als secretaris in het bestuur van 1960 tot 1978. En vervolgens heeft hij zijn vader als voorzitter opgevolgd van 1978 tot 2000. Bij zijn aftreden als voorzitter is Klaas toen tot erelid benoemd.
Als tweede hoogtepunt uit zijn schaakcarrière noemt Klaas de viering van het 50-jarig clubjubileum waarbij hij als voorzitter op de receptie de felicitaties voor de club van zijn vader kreeg.
Bestuurlijk werd er in 1978 gekozen voor schaken in het Huis van Egmond. Tot die tijd werd er geschaakt in café de Stompe Toren in Aartswoud op de woensdagavond. De jeugd kreeg schaakles op de vrijdag in Hoogwoud. Dat betekende dubbele zaalhuur. Het was niet mogelijk om op de vrijdagavond in Aartswoud te spelen. Maar wel in het Huis van Egmond in Hoogwoud. Toen is besloten om op de vrijdagavond in Hoogwoud te gaan spelen.
Klaas is heel trots op het “plattelandsdorpie” dat het nog steeds zo’n bloeiende schaakvereniging heeft. Er wordt niet alleen fanatiek geschaakt, maar het is ook een vriendenclub met een grote sociale binding. Het meest trots is Klaas op de jeugdafdeling. Hij vindt het geweldig dat we nu weer een bloeiende jeugdafdeling hebben.

Klaas is een buitengewoon sportieve schaker. Zichzelf omschrijft Klaas als een stugge verdediger. “Ik heb nooit een theorieboek in handen gehad. Serieus . Op het bord heb ik het geleerd, nooit wat ingestudeerd”. Hij heeft zich nooit verdiept in de openingstheorie. “Dat is mijn nadeel. Als ik uit de opening kom en een klein voordeeltje heb dan gaat het wel. Verliezen? Ja, dat is het schaken”. Het clubbelang komt voor Klaas op de eerste plaats. Iedere vrijdagavond is Klaas van de partij. Nog steeds een geduchte tegenstander om rekening mee te houden. En verder valt op dat Klaas heel erg kan genieten van de schaakstellingen van de andere Aartswoudspelers. “Dat vind ik machtig mooi om te bekijken”.

Aan het einde van het interview zegt Klaas: “We gaan er vrijdag weer teugenan! Vanzelluf”.

Op de extra ledenvergadering van 27 december 2019 is Klaas vanwege zijn 70-jarig clublidmaatschap een oorkonde overhandigd waarop hij benoemd is door de leden als buitengewoon lid.

Herman van Bleisem