Twee keer eerder kwamen we ZSC/Saende al in een vroeg stadium van de beker tegen (al was het toen nog in de KNSB) en allebei de keren was het spannend t/m het eind, maar vlogen we er wel uit. (o.a. door in de noodzakelijk geworden vluggertjes ten onder te gaan). Nu, bij de derde poging, hoopten we eindelijk een keer door te bekeren en als eerste team de tweede ronde te bereiken.      Bij aankomst in Zaandam bleek al snel dat ook zij met één van hun sterkst mogelijke opstellingen aantraden én dat ze bij 4 remises niet wilden vluggeren, maar loten, vanwege de beperkte openingstijden van hun speelzaal; die revanche zou dus alvast niet kunnen lukken….                            Na zo’n twee uur spelen kwam er tekening in de strijd : Peter was op bord 1 ergens een pionnetje kwijt geraakt en moest vechten voor remise; Wilko stond overweldigend op bord 3, in de aanval én een pion méér, Marc had op 4 z’n eerdere stukoffer-ideeën en daarna mat opgegeven en stond na gewoon 0-0 misschien nog een klein beetje beter.                                                                          Pascal was als eerste klaar op 2; in een heerlijk gespeelde partij kwamen al zijn plannen eruit; hij opende en sloot lijnen, snoepte wat pionnetjes mee en had ook nog een enorm voordeel op de klok; toen ie wit’s laatste troef (een vrijpion) onschadelijk maakte, was het eerste punt binnen.                Wilko vond de definitieve nekslag niet, kon nóg een pion meepikken, maar koos voor totale controle. Helaas kwam zwart toch los en kreeg een sterke loper op e5; Wilko bood maar ‘ns remise aan…. Omdat Peter in een verloren toreneindspel (hoezo alle toreneindspelen zijn remise !!) terecht was gekomen, waagde Marc met allebei minder dan een minuut op de klok een onverantwoorde winstpoging; wit antwoordde meteen met een eeuwig-schaak mechanisme en bood remise aan.        Peter verloor, dus met nog 30 seconden op de klok moest Marc doorspelen en vluchtte met z’n koning het open veld in; wit blunderde meteen en met ……, Txf2 (dekt óók f7 !!) was mat niet meer te voorkomen. Even dacht hij dat we dus tóch door waren naar de volgende ronde met 1½-2½, maar bij Wilko was de hele partij omgedraaid en kon zwart uiteindelijk via de h-lijn wit’s stelling binnenkomen.  Bij 2-2 valt eerst bord 4 af (Marc’s overwinning, grr) en zo gaat ZSC/Saende met 2-1 naar de volgende ronde; we wensen ze veel succes en komen bij de finale misschien een biertje drinken   Helaas is het dus weer niet gelukt, en we hadden bij de opstelling nog wel zo goed rekening gehouden met allerlei tegeltjeswijsheden; zonder een Stapel is het natuurlijk altijd lastig spelen, maar misschien werkt ‘t ook met een ander familielid, niet dus !                                                                        Ik ben benieuwd wie er bij de Pionier op bord 4 zit als zij het 5 januari opnemen tegen Het Witte Paard 

1. Dennis Rosegg (2039) – Peter Holscher (2050) 1-0
2. Yuri Eijk (1984) – Pascal Zijlstra (1791) 0-1
3. Ben v/d Bergh (2011) – Wilko v/d Gracht (2053) 1-0
4. Huib Middelhoven (1957) – Marc Helder (2029) 0-1