Na ons kampioenschap dan nu de eerste wedstrijd een klasse hoger. Een indeling waarin bijna allemaal eerste teams als tegenstander op de lijst staan wat betekent dat deze aan de eerste borden spelers met een hogere rating hebben. Wij zullen het dan ook vooral van de laatste vier borden moeten hebben, wanneer daar goed gescoord wordt is er een basis voor succes. Deze constatering bleek in onze eerste wedstrijd bij Castricum juist met een 3 1⁄2 – 4 1⁄2 overwinning als resultaat. Met een score van 3 1⁄2 punt aan de laatste borden was de overwinning van Jan voldoende om de eerste punten over de streep te trekken.

Al na een uur zorgde Tom voor het eerste punt door zijn tegenstander op de onderste lijn mat te zetten. Daar voegde Peter snel een remise aan toe nadat zijn partij in een eindspel belandde waarin geen zicht op meer was. Met 1 1⁄2 punt een goede basis gelegd voor het verdere verloop. Het werd spannend want nadat halverwege duidelijk werd dat Robin en Paul in de problemen zaten was er alleen bij Ron een veelbelovende stelling op het bord gekomen. Bij Jan en Gijs was er nog niets van te zeggen. Aan het eerste bord stond Rik onder druk waar de vraag was kan hij die doorstaan? Na kwaliteitsverlies restte er voor Paul niets anders dan zich te schikken in het onvermijdelijke. Robin kwam op een bord vol stukken door ruimtegebrek in een stelling waarin penningen hem feitelijk in zetdwang brachten. Hij wist zich er nog redelijk onderuit te werken door een stuk voor twee pionnen te geven, resulterend in een eindspel waarin wit een loper had die de pluspionnen in bedwang hielden. Langdurig verzet mocht niet baten en met zetdwang kwam de tweede overwinning voor de thuisploeg tot resultaat. Rik dacht nog kans te maken met zijn octopus op e6 maar toen dat beest vakkundig van zijn tentakels werd ontdaan restte Rik niets anders dan te berusten in de nederlaag    (3 -1).
Inmiddels had Jan een volle toren veroverd en moest oppassen niet verrast te worden door wat grapjes van zijn tegenstander. Ook bij Ron zag het er goed uit. Met een open b-lijn en een loper op g2 lag weg naar de lang gerocheerde zwarte koning onder hevig vuur. De vraag was of hij dat zou overleven. Bij Gijs was het nog steeds onduidelijk waarbij hij nauwkeurig moest spelen door niet verrast te worden op zijn zwakke onderste lijn. Remise leek hier een goed resultaat te worden. Het pakte echter anders uit. Hij loste de eigen problemen op waarna zijn stukken op de witte koning afstormden. Zou het dan toch gaan lukken? Inmiddels brak Ron het laatste verzet en toen Gijs niet veel later ook tot winst kwam stond het gelijk en was het aan Jan om het karwij af te maken. Dat was hem wel toevertrouwd hoewel nog een aantal nauwkeurige zetten gevonden moesten worden toen zijn tegenstander met zijn toren op de onderste lijn verscheen en met een sterke loper plotseling de witte koning in het nauw bracht. Daarmee was de overwinning verzekerd. De eerste stap is gezet en smaakt naar meer.

Peter Couwenhoven