Hoog bezoek voor onze tweelingen. Niet alleen de Amsterdamse volgelingen van godin Caïssa kwamen op bezoek, ook Abraham kwam langs. Met een grote slagroomtaart voor Jasper die tot het gilde der vijftigers is toegetreden. Het mooiste cadeau voor onze kopman was echter de 5-3 overwinning op een team dat op papier een overdaad aan ratingpunten bezat. Er gebeurde meer bijzondere dingen in het volle Huis. Wedstrijdleider Marc had in de aanloop naar deze middag veel afberichten te verwerken maar slaagde er in om zestien spelers achter de borden te krijgen. Zestien? Ja, het eerste speelde ook. Consequentie was dat er geen wedstrijdleider voor handen was. Ilona als toeschouwer? Nee, wedstrijdleider! Niemand durfde problemen te veroorzaken en met groeiend plezier vulde zij het wedstrijdformulieren met steeds meer punten. Aan de eerste zes borden werd niets verloren. Jessica en Herman, weer bereid om om aan te schuiven, kregen het aan de laatste twee borden na goed gespeelde openingen zwaar. Kwaliteitsverlies luidde de ondergang van Jessica in. Herman hield lang stand maar een tussenzetje ontnam het de remise in een toreneindspel. Deze nullen waren inmiddels ruimschoots gecompenseerd. Rik en Toine pakte n de punten en toen Jasper een lastige stelling in remise omtoverde, hij kon zijn lief niet teleurstellen, kwam winst in zicht. Peter zag zijn Russisch remise-aanbod geaccepteerd waarna Lukas ons op een score van 4-3 bracht. Michel moest het karwij afmaken. Was zijn kwaliteit voldoende om het overwicht aan pionnen te weerstaan? Remise was voldoende maar dat was niet meer aan de orde. Zijn tegenstander moest winnen om er nog een punt voor het team uit te persen. Tevergeefs. Michel liet zich niet gek maken, liet zien dat de zwarte matdreiging schijn was waarna zijn torens de overdaad aan zwarte pionnen ophaalden waardoor de overgebleven witte pion een dodelijk wapen werd. De taart kon aangesneden worden en Ilona mag blijven, onze Caïssa!
O ja, het eerste kreeg de derde Waagtoren niet plat. Heb er weinig van gezien, alleen het slot. Drie partijen met wederzijds moeilijke stellingen waarin een kleine overwinning leek. Jan hield een paard over maar slaagde er niet uit de penning te komen waardoor een potremise staan toreneindspel resteerde met allebei pionnen op g en h. Jeroen liet zijn dat hij de regels van de tegenvelden kent waardoor de overgebleven zwarte pion niet kon promoveren. Dat waren vier punten. Daar bleef het bij. Rowan was de hele partij met een ingekapselde slechte loper aan het overleven maar moest uiteindelijk wel bezwijken onder steeds groter worden druk: 4-4.
