Zaterdag 10 juni, half 8 de wekker gaat. Koffie, ontbijt, tas inpakken en de eerste 16 kilometer op weg naar startplaats Spanbroek. Het wordt een prachtige dag! Nauwelijks wind, zonnetje erbij en fietsen met schaakvrienden. De laatste inkopen nog gedaan, reserveband, plakspullen, fruithapje en stroopwafels zodat we de dag doorkomen en daar wordt ik al toegezwaaid door de Zijlstra-tjes. Met Pascal, Paulien en Romke de grootverdieners voor de vereniging in deze ronde. Net als vorig jaar. Snel daarna volgen Willem Bakker en Jan Stapel. De fietsen worden gekeurd – dit is een top team! Dan verschijnt Wilko in wielrenkledij met sportfiets en een zucht gaat door het peloton. Dit wordt niet een relaxte ronde – we moeten echt aan de bak vandaag. Tenslotte completeert Lukas Boots ons achttal – gewoon stoer op gewone fiets. Wie krijgt hem nu gek? We maken ons snel uit de pedalen, groeten vader René Boots bij de eerste kruising waar hij ons het riet in stuurt en komen opgewarmd aan in Obdam. Geen koffie? Wel koffie! Tenslotte heeft de familie Zijlstra er ook al 17 km op zitten voordat ze in Spanbroek aankwamen. Met cake erbij smaakt dat heerlijk! Een rondje van Jan smaakt overigens altijd heerlijk!

Wilko, maar ook Willem klagen over het tempo. Er moet een tandje bij. Door nieuwe wegen komen we aan bij RK-Edo – vroeger nog tegen gevoetbald – maar om een scherpe tijd neer te zetten gelijk doorgefietst naar Hoorn. Koffie doen bij Willem Bakker? Hadden we het maar gedaan – bij de Rabobank te Hoorn konden slechts de stempels worden opgehaald. Dan door – over de brug naar Bobeldijk, via het Gorterpad (nog nooit had ik daar gefietst – maar nu al de 4e keer in 1 week tijd!) naar de kleine Zomerdijk en even stil gestaan bij het beroemde huis van één van de beste vrienden van Jan Stapel voor de groepsfoto. Onderweg blijken Willem Bakker en Wilko van der Gracht toch ware kenners van West-Friesland en gaan de verhalen over de Mandril, de Koppenhoeve en de bandjes langs de kant van de weg van oor tot oor. Onderweg wordt natuurlijk ook het schaakseizoen geëvalueerd. Weer is die dekselse Helder kampioen – ons is echter ook opgevallen dat deelnemers aan deze fietstocht toch ook stijgen in het klassement. Dus volgend jaar…

De laatste kilometers komen in zicht. Wilko had zich opgemaakt voor de eindsprint die ik wel moest winnen – aangezien de beloofde ronde missen en misters toch niet bij de sponsortocht waren inbegrepen. Half 1 waren we weer terug. Sommige moesten nog enkele kilometers terug naar huis fietsen maar allemaal hadden we een zeer geslaagde dag. Ooit gaan we deze ronde missen.