Gisteren een bloedstollende middag bij het eerste. Gelukkig stond wedstrijdleider Jan open voor advies en had hij alles goed onder controle. Rik speelde zelf mee. Een prachtige, overwegende stelling verprutste hij door niet te rocheren. Het bijzondere was dat Tobias precies op de 111e zet remise claimde! Hij kende de regel zelf ook! Op de 61e zet was de laatste pion van het bord verdwenen. Tobias had een stuk minder dan zijn tegenstander. Het was koning, toren en loper tegen koning met toren. In deze stelling is de 50 zettenregel (art. 5e geloof ik) van toepassing. In het reglement staat niet of je als speler de partij remise moet claimen of dat de wedstrijdleider dat mag doen. Onze wedstrijdleider hoefde niet in te grijpen! Hiervoor wist Wilco een verloren stelling tot remise te brengen. Briljant op zich! Zodoende werd het 4½ voor Aartswoud! Waar de meeste Aartswouders al blij waren met een 4-4 uitslag. Marc, die dit keer vrijdagavond geen krat bier mee naar huis kreeg op bindend advies van wedstrijdleider Jan, en het thuis moest doen met drie pijpjes bier,  speelde briljant. In een ogenschijnlijk dichtgemetselde stelling wist Marc zijn paard en dame op de onderste twee  rijen achter de schijnbaar onneembare stelling van zijn opponent te brengen. Subtiel en dwingend voerde hij zijn partij naar winst. Het gevaar school in een eeuwig schaak door zijn tegenstander. Waarschijnlijk vanwege de gedeeltelijke drooglegging door de wedstrijdleider wist Marc dit te voorkomen. Grote klasse! Jeroen leidde zijn partij op zeer strategisch tactische wijze tot winst. In deze saaie, droge manier van schaken zit veel schoonheid. Jeroen kan dat als geen ander bij ons op de club.  JeanPaul wist rechtstreeks vanuit de opening zijn tegenstander van het begin tot het einde in een verstikkende wurggreep te houden. Fraai en heerlijk om zo te spelen. Jammer dat Peter zijn stelling met loper en paard en een pion minder tegen toren en loper met een pion meer niet kon houden. Lange tijd oogde de partij naar remise, maar uiteindelijk wist Peter zijn tegenstander het overwicht te verzilveren. Rowan op bord 7 met een dubbele c-pion en beide spelers met toren en paard en volop pionnen, wist op onverstoorbare wijze het ingewikkelde eindspel naar remise af te handelen. Solide gespeeld. Al met al was het voor de toeschouwers een zenuwslopende schaakspektakel waarin de 50-zettenregel Aartswoud 1 de overwinning bracht op Purmerend 2. Het altijd lastige Purmerend! In het altijd gezellige Lambertschaag is in het Wagenwiel met een voedzame maaltijd deze prachtige schaakmiddag afgesloten. Dank aan het team en de  egeleiding van Aartswoud 1. Een slechte traditie is op spectaculaire wijze doorbroken. Een opgetogen Herman.

Twee keer eerder kwamen we ZSC/Saende al in een vroeg stadium van de beker tegen (al was het toen nog in de KNSB) en allebei de keren was het spannend t/m het eind, maar vlogen we er wel uit. (o.a. door in de noodzakelijk geworden vluggertjes ten onder te gaan). Nu, bij de derde poging, hoopten we eindelijk een keer door te bekeren en als eerste team de tweede ronde te bereiken.      Bij aankomst in Zaandam bleek al snel dat ook zij met één van hun sterkst mogelijke opstellingen aantraden én dat ze bij 4 remises niet wilden vluggeren, maar loten, vanwege de beperkte openingstijden van hun speelzaal; die revanche zou dus alvast niet kunnen lukken….                            Na zo’n twee uur spelen kwam er tekening in de strijd : Peter was op bord 1 ergens een pionnetje kwijt geraakt en moest vechten voor remise; Wilko stond overweldigend op bord 3, in de aanval én een pion méér, Marc had op 4 z’n eerdere stukoffer-ideeën en daarna mat opgegeven en stond na gewoon 0-0 misschien nog een klein beetje beter.                                                                          Pascal was als eerste klaar op 2; in een heerlijk gespeelde partij kwamen al zijn plannen eruit; hij opende en sloot lijnen, snoepte wat pionnetjes mee en had ook nog een enorm voordeel op de klok; toen ie wit’s laatste troef (een vrijpion) onschadelijk maakte, was het eerste punt binnen.                Wilko vond de definitieve nekslag niet, kon nóg een pion meepikken, maar koos voor totale controle. Helaas kwam zwart toch los en kreeg een sterke loper op e5; Wilko bood maar ‘ns remise aan…. Omdat Peter in een verloren toreneindspel (hoezo alle toreneindspelen zijn remise !!) terecht was gekomen, waagde Marc met allebei minder dan een minuut op de klok een onverantwoorde winstpoging; wit antwoordde meteen met een eeuwig-schaak mechanisme en bood remise aan.        Peter verloor, dus met nog 30 seconden op de klok moest Marc doorspelen en vluchtte met z’n koning het open veld in; wit blunderde meteen en met ……, Txf2 (dekt óók f7 !!) was mat niet meer te voorkomen. Even dacht hij dat we dus tóch door waren naar de volgende ronde met 1½-2½, maar bij Wilko was de hele partij omgedraaid en kon zwart uiteindelijk via de h-lijn wit’s stelling binnenkomen.  Bij 2-2 valt eerst bord 4 af (Marc’s overwinning, grr) en zo gaat ZSC/Saende met 2-1 naar de volgende ronde; we wensen ze veel succes en komen bij de finale misschien een biertje drinken   Helaas is het dus weer niet gelukt, en we hadden bij de opstelling nog wel zo goed rekening gehouden met allerlei tegeltjeswijsheden; zonder een Stapel is het natuurlijk altijd lastig spelen, maar misschien werkt ‘t ook met een ander familielid, niet dus !                                                                        Ik ben benieuwd wie er bij de Pionier op bord 4 zit als zij het 5 januari opnemen tegen Het Witte Paard  Dennis Rosegg (2039) – Peter Holscher (2050) 1-0 Yuri Eijk (1984) – Pascal Zijlstra (1791) 0-1 Ben v/d Bergh (2011) – Wilko v/d Gracht (2053) 1-0 Huib Middelhoven (1957) – Marc Helder (2029) 0-1

Het vierde won ook zijn derde wedstrijd met grote cijfers. Schaakgroep Koedijk 2 ging er met 5-1 onder door. Geen partij ging verloren maar dat was een onzinnig resultaat van een bizarre avond. Het begon al met vijf Koedijkers waardoor Peter niet in actie hoefde te komen. Hij zag gaande de strijd dat het goed zou komen en telde na twee uur spelen al vijf overwinningen, zo goed stond het overal. Alleen bij Susan was het gelijk. Maar het werd allemaal anders. Herman voerde zijn extra pionnetje, over gehouden in een klassieke Siciliaan, met vaste hand naar winst waarna Joop snel voor 3-0 zorgde. Hij sloeg niet alleen de aanval op de zijn gerocheerde koning af maar hield er een stuk aan over en dan weet je het wel. Maar de 3-0 was geen zekerheidje meer. Aan de andere borden speelden zich bloedstollende taferelen af. Richard leek Aljechin te pakken te hebben maar verzuimde toe te slaan door in tijdnood een mat in drie te missen waarna hij zelf in de problemen kwam. Susanti speelde al lang met een stuk meer, kon de winst niet vinden, gaf een toren weg, dat ging een nul worden. Susan was een pion kwijt geraakt en kreeg een aanval over de tweede lijn te verduren. Weg vijf winstpartijen? Opluchting dat Susan even later kwam melden dat haar remise-aanbod was geaccepteerd. Verliezen kon dus niet meer. Even afblazen! Wat er daarna gebeurde moet je gezien hebben om het te geloven. Richard zat diep in de problemen. Met één seconde over verraste hij zijn tegenstander die daarna nog met een kwartier op de klok de weg kwijt raakte omdat zijn koning steeds met mat bedreigd werd. Op het moment dat John Fokke met het verrassende dameoffer op g5 de winst voor het grijpen had viel zijn vlag! Dan nog Susanti die ondanks een toren minder twee pionnen naar de tweede lijn wist te brengen waar haar tegenstander het antwoord op schuldig bleef en zich schikte in remise. Toch geen partij verloren, vijf punten en nog steeds koploper!

Mulder optiek MAch – Aartswoud            4-4 Het was druk in de kelder van dierenkliniek Zuiderkaag waar Mulder Optiek MAch en Aartswoud veel supporters meenamen voor hun onderlinge treffen waar veel van verwacht werd. De aanhang kwam niet bedrogen uit want met een punt achterstand daagde Aartswoud de koploper in de promotieklasse uit waardoor een boeiende wedstrijd ontstond. Het werd een enerverende schaakderby vol emotie die na wisselende kansen onbeslist eindigde tot opluchting van MAch dat wel de koppositie verloor aan Purmerend 2 dat won bij SV Het Spaarne en een voorsprong in bordpunten heeft genomen. De thuisploeg balanceerde met het verstrijken van de speeltijd op het randje van de nederlaag die door Wim Boom werd afgewend. De nestor belandde in een op het oog verloren eindspel waarin hij met een toren moest zien stand te houden tegen een loper met drie verbonden vrijpionnen. Hij slaagde daar in door met een dolle toren een patwending in de stelling te brengen waarna de weg naar winst voor Marc Helder onbegaanbaar was. De problemen voor MAch ontstonden toen Piet Peelen en Warner de Weerd niet verder kwamen dan een schamel half punt. Peelen kreeg aan het eerste bord geen greep op de stelling en nam het remiseaanbod van Jeroen Bakker snel aan om verder onheil te voorkomen. Overwinningen van Siem Roet en Richard Bolster brachten de thuisploeg op een 2,5-0,5 voorsprong wat tot optimisme leidde. De resterende vijf partijen gingen na de tijdcontrole het beslissende laatste uur in. Aan het tweede bord maakte Enrico van Egmond met het elegante Pxg6 de weg   vrij voor promotie van zijn d-pion waarna Tobias Hendriks de strijd staakte (3,5-1,5). Er gloorde hoop op winst maar dat verdween snel toen Peter Holscher met het verrassende Tdxc3 de kansrijke stelling van Warner de Weerd uit elkaar sloeg en met mat bekroonde. Wilko van der Gracht bracht de score in evenwicht. Wim Smit verdedigde heel lang een verloren stelling en leek zich los te werken. Van der Gracht had het allemaal goed gezien en wikkelde resoluut af naar een gewonnen paardeindspel waar zetdwang Smit tot overgave dwong.